Een halve eeuw geleden kreeg Best een nieuwe sporthal. De buren Ton Brouwers en Bert Dahmen vonden het tijd dat ze wat aan sport moesten gaan doen. Als een van de eerste huurders sloten zij een contract af met de gemeente. Ze werden met open armen ontvangen.

Door Theo Louwers

Het duo bedacht voor de nieuwe vereniging de naam NETA: Naastenbeste Eerste Tafeltennis Associatie. Je moet er maar opkomen. Later werd het in de volksmond: Naait Er Tegen Aan. Dat dekte de lading veel beter. De NETA groeide als kool. Veel nieuwe leden waarvan de meeste connecties hadden met het gemeentehuis. Aangevuld met vrienden en kennissen. “Er werden batjes gekocht, we kregen een sponsor onder de naam Schilderwerken Linssen, een voorzitter en een secretaris, een penningmeester en een wedstrijdleider”, vertelt Toon Swinkels, secretaris van de vereniging.

Gezellig samenzijn

Elke maandagavond werd er in het kleine zaaltje van de sporthal getafeltennist. Na het tafeltennissen volgde meestal een gezamenlijk samenzijn in onder andere de Bagatelle, café Roche of de kantine van de sporthal bij Sjef. Dit vaak tot in de kleine uurtjes. Alleen als er iemand jarig was, werd na het tafeltennissen de verjaardag ten huize van de jarige gevierd. Klokslag 11.00 uur stond onze kapelmeister op en zette het ‘Lang zal hij leven’ in.

Andere activiteiten

De leden van de NETA hielden zich ook bezig met andere activiteiten. “Er werden fiets- en wandeltochten uitgezet. We gingen wandelen tot in de Ardennen toe”, verhaalt Toon Swinkels. “We gingen vissen op forel in Reppel, zeevissen, speelden jeu de boules, maakten uitjes naar bijvoorbeeld het whiskymuseum en de Japanse tuinen in Hasselt.”

Uiteraard had de vereniging ook prijzen voor de tafeltenniskampioen in de vorm van ‘De Mieke Brouwers trofee’. “We hadden de Nieuwjaarswisselbeker, want bij de nieuwjaarsborrel werden in die tijd altijd spelletjes gedaan en de winnaar, altijd een echtpaar, werd met naam op de beker gegraveerd, uiteraard altijd aangevuld met een flesje wijn.”

Gouden Batje

Een bijzondere prijs was Het Gouden Batje. Onlangs werd het 50-jarig bestaan gevierd. Wedstrijdleider, kapelmeister en medeoprichter Bert Dahmen, was als enige 50 jaar lid.

“We hebben een nieuw Gouden Batje laten maken en dit hebben we Bert als herinnering aan de NETA overhandigd. Het gouden batje staat symbool voor het ultieme NETA-Lid en het ultieme NETA-gevoel. Zoals bij veel verenigingen liep bij de NETA ook het ledenaantal terug. Er ontvielen ons leden, de gemiddelde leeftijd steeg en de daarbij behorende gebreken speelden ons parten. Zo stonden we af en toe met nog drie leden te tafeltennissen. Reden om het over een andere boeg te gooien. Een van de leden, Wijnand Maes, had het idee om er een soort van soosachtig gebeuren van te maken. We tafeltennissen niet meer, maar komen nu, met nog maar 10 man over, om de veertien dagen en wel op dinsdagmiddag bij elkaar. De verjaardagen worden niet meer thuis gevierd maar in buurthuis de Vlinderhei waar we zijn neergestreken. We rikken, bridgen en soms biljarten we. Fietsen en wandelen hebben we ook opgegeven, maar de gezelligheid en vooral 50 jaar vriendschap blijft.”