Gelukkig zijn zij nog steeds met elkaar, ook na 60 jaar. Lou en Mia Van der Aa-van Hastenberg waren op 10 juni 60 jaar getrouwd. Eigenlijk was niemand in het bijzonder uitgenodigd die dag, behalve Mia’s zus. Toch zat het huis de hele dag vol, met vrienden, familie, buren, oud-collega’s en kennissen die kwamen feliciteren en een gebakje met een kopje koffie nuttigden bij het gastvrije stel.

Door Lydia Notz

Op hun huwelijksdag plukt Lou elk jaar bloemen voor een veldboeket voor zijn geliefde Mia. Voor dit bijzondere jubileum had Lou stiekem een mooi bloemstuk laten maken. De (klein)kinderen versierden het huis met een zelfgemaakte ballonnenboog. Dochter en kleindochter verrasten hen met een volledig verzorgde lunch thuis. Het echte feest wordt later in juni gevierd.

Mia en Lou zijn echte levensgenieters, maar ook harde werkers. Mia’s ouders bezaten een café-restaurant met winkel in Boskant waar Mia in het café hielp, terwijl haar zus in de winkel werkte. Lou vertoefde graag met een vriend in de natuur. Op een gegeven moment vonden zij hun weg naar het café van Mia’s ouders. “Het was er gezellig met Mia en haar zussen, ik vond haar wel meteen leuk”, straalt Lou. Mia klapt uit de school: “Hij en zijn vriend zaten altijd aan het buffet en dronken cola, maar ik was niet meteen verliefd. Dat duurde een hele tijd. Ik werd op een gegeven moment verliefd op zijn mooie armen”.

Lou en Mia in 1964.

Hard werken in de bakkerij

Dat was in 1962. Omdat Lou’s ouders hun zaak in het Wilhelminadorp wilden verkopen, ontwikkelde Lou met zijn zus het idee voor het opstarten van een nieuw bedrijf op dezelfde plek: zijn zus met een textielwinkel en Lou met een bakkerij. Na de goedkeuring van een rechterlijke vergunning, werkte Lou hier in een dubbele baan: het bakken én rondbrengen van brood en gebak. Met een transportfiets ging hij door weer en wind de baan op, de mand voorop volgeladen met bakkerswaren plus nog tassenvol aan het stuur. In 1964 trouwde het stel en ging samen de zaak runnen. Een bijzondere stap voor Mia. “Ik wilde nooit naar Best verhuizen en al zeker niet naar Wilhelminadorp”, vertelt zij. “Maar van begin af aan ging het eigenlijk heel goed hier”.

Personeel mee op vakantie

De zaken liepen zo goed dat er voor 6300 gulden een Opel bestelbusje werd aangeschaft. “Wij werkten in het begin elke dag en waren alleen eens per twee weken op zondagmiddag vrij”, aldus Lou. Later werd ook personeel aangenomen. Het personeel ging mettertijd zelfs met het echtpaar mee op vakantie. Toen in 1971 hun dochter werd geboren, bouwde Lou een soort draaiplateau waarop hij foto’s van zijn dochter tentoonstelde in de winkel. De klanten konden op die manier meegenieten met het jonge echtpaar.

Na de verkoop van hun bedrijf in 1979, openden zij een bakkerijzaak op de Fabrieksweg en maakten een overstap op halffabricaten voor de groothandel. In 1994 ging het echtpaar met pensioen.

Hobby’s had het echtpaar genoeg. Terwijl Lou in zijn vrije tijd muziek maakte, knutselde, fotografeerde en de eerste luchtbuksclub in Best oprichtte, reed Mia paard (dressuur) en ontdekte zij haar artistieke kant. Nog steeds tovert zij vazen, meubels en andere gebruiksvoorwerpen met kralen en knopen om tot mooie kunstobjecten. Stilzitten is nog steeds niet voor hen weggelegd. “Het geheim van een goed huwelijk is om elkaar vrij te laten, eigen hobby’s te hebben en vrienden te blijven zien”, vinden beiden vol overtuiging.