Toen de woningbouw in het Wilhelminadorp goed op gang kwam, is besloten om een aantal straten te vernoemen naar verzetshelden uit de Tweede Wereldoorlog. Niet zo heel vreemd, want destijds, vlak na de oorlog, leefde die herinnering aan de vreselijke dagen van de bezetting nog zeer sterk. Vanwege het 75-jarige bestaan van het Wilhelminadorp publiceert Groeiend Best daarom een serie verhalen die de verzetshelden toelicht waarnaar die straten zijn vernoemd. Ze zijn geschreven door Adrie Brands en eerder al gepubliceerd in het blad van de erfgoedvereniging ‘Dye van Best’. Vandaag deel 9: Professor R. Regoutstraat.

Robertus Hubertus Wilhelmus Regout was de zoon uit een welgestelde fabrikantenfamilie uit Maastricht. Hij werd geboren in 1896. Zijn vader was Louis Regout, deze was van 1909 tot 1913 minister van waterstaat. Robertus volgde het gymnasium in Katwijk aan de Rijn. Hierna koos hij voor de priesteropleiding en trad in 1915 in bij de Jezuïetenorde. Hij studeerde eerst recht en daarna filosofie en theologie. In 1934 promoveerde hij in het internationaal volkerenrecht.

Verzetswerk

Bij de inval van de Nazi’s in 1940 had Regout er nog vertrouwen in dat de Duitsers zich aan het internationaal volkerenrecht zouden houden. Hij reisde stad en land af om burgemeesters, advocaten en professoren advies te geven, hoe om te gaan met de verwarrende situatie die was ontstaan na de Duitse inval. Hij schreef in 1940 een artikel: ‘De rechtstoestand in bezet gebied’, waarin helder werd uiteengezet waaraan de Duitsers zich hadden te houden. Dit alles wekte bij de bezetter irritatie en achterdocht. Eind juni probeerde de Sicherheitsdienst Robert Regout te arresteren. Omdat hij niet thuis was lukte dit niet. In goed vertrouwen, hij vroeg de Gestapo nog of hij zijn fiets mocht laten repareren, meldde Regout zich de volgende dag en werd meteen vastgezet. Hierna volgt een treurige gang in gevangenschap. Na een lange tijd van gevangenschap in Arnhem en Berlijn komt hij uiteindelijk in Dachau terecht. Hier sterft hij op 28 december 1942 door ontbering en uitputting.

Betekenis

Robert Regout was een man die tot het einde stond voor recht en rechtvaardigheid. Je zou hem ook een beetje naïef kunnen noemen. Hij geloofde in de beschaving van de mens en kon zich de barbaarsheid en bruutheid van de oorlog niet voorstellen. In dit geloof deed hij wat er gedaan moest worden, ondanks de gevaren die dit met zich mee bracht. Voor zijn mede gevangenen was hij, ondanks zijn eigen ellende, een steun en toeverlaat. Hij stierf zonder vrees, in de overtuiging dat hij werkte voor een goede zaak. Robert Regout was een heel bijzonder mens.