Negentig (Leo) en vijfentachtig (Jannie) jaar zijn ze. Hun hoge leeftijd is ze echter niet aan te zien. Nog goed ter been en ook geestelijk schort er niets aan. Feiten worden zonder al te veel moeite opgesomd. De geschiedenis van hun leven wordt stap voor stap verwoord. “We proberen het nog enkele jaren vol te houden en nemen de dagen zoals ze komen”, zegt Leo van Valenberg.

“Vorig jaar zijn we met fietsen gestopt. Het is te druk op de weg en fietspaden”, legt Jannie uit. “Nu wandelen we iedere dag.”

Door Theo Louwers

Het echtpaar heeft drie kinderen en zeven kleinkinderen. Leo is geboren in Westerhoven en Jannie in Eindhoven. “We hebben elkaar leren kennen in Eersel”, vertelt Jannie als we een kop koffie en van een overheerlijk stuk appeltaart, door Jannie zelf gebakken, genieten. “Mijn zus werkte in Eersel en toen we een keer in die plaats gingen stappen kwam ik Leo tegen. Hij ging ook regelmatig vanuit Westerhoven in Eersel op stap. Het klikte en we maakten een afspraak. 60 jaar later zijn we nog bij elkaar.”

Philips

Leo wilde liever niet op de boerderij werken. “Via mijn zwager kwam ik bij Philips terecht op de afdeling interne logistiek. 12,5 jaar heb ik er gewerkt. Een kameraad wees me op een baan in de logistiek bij de bank in Best. De bank, eerst Coöperatieve Centrale Boerenleenbank en later gefuseerd met de Raiffeisenbank tot Rabobank, breidde de dienstverlening flink uit. De Rabobanken werd landelijk bevoorraad vanuit Best. Ik werd er hoofd van het centrale magazijn. Vaak werden nieuwe activiteiten door grote campagnes begeleid. Ik was zeven dagen van de week met mijn werk bezig en altijd met veel plezier. In 1989 kreeg ik een hartinfarct. Dat gebeurde in het weekend dat we het magazijn van de Rabobank zouden verhuizen naar bedrijventerrein Breeven. Toen ik was opgeknapt heb ik nog een periode op therapiebasis een aantal jaren gewerkt en met 56-jarige leeftijd ben ik gestopt.”

Coupeuse

Jannie was coupeuse. “Ik naaide heel veel kleding voor kinderen en vrouwen, ik maakte vooral kleding op maat. Les geven was ook heel erg leuk. Toen er kinderen kwamen ben ik thuis gebleven. Als getrouwd stel hebben we vier jaar in Westerhoven gewoond. Daarna volgde in 1968 de verhuizing naar Best waar we zes jaar aan de Oranjestraat woonden.”

“Dicht bij het magazijn wonen bracht veel drukte met zich mee”, vult Leo aan. “Ze wisten me dag en nacht te vinden. We hebben toen zelf een huis gezocht en kwamen terecht aan de Nassaustraat, tegenover de Bernardusschool, nu kindcentrum De Kiezel.”

Hobby’s

Leo had geen moeite om zijn vrije tijd te vullen. De tuin was zijn grote hobby en ook zingen in de verschillende afdelingen van het Odulphuskoor deed hij heel erg graag. Ook in Westerhoven was Leo lid van het koor. Alles bij elkaar is hij al 65 jaar koorlid.

“Ook hebben we veel fietsroutes uitgezet”, zegt Jannie. “Met vijftien tot twintig fietsers legden we die routes af. Dat hebben we tien jaar gedaan. Ik ben wel blijven naaien en breien. Bakken van brood en andere lekkernijen zijn nog steeds liefhebberijen. En we hebben bij de kinderen veel hand- en spandiensten verricht als er weer eens een verhuizing op stapel stond.”