Julia is geboren in een kleine stad in het zuiden van Kazachstan. Gedurende haar middelbare schooltijd droomde zij er al van om computertechnologie te studeren, programmeur te worden en om ‘iets van haar leven te maken’. Deze stap kwam een heel stuk dichterbij toen zij aan de universiteit van St. Petersburg werd toegelaten voor de studie informatietechnologie. Julia verhuisde op zeventienjarige leeftijd naar deze Russische metropool. Haar tantes zijn hier woonachtig en het voelde meer vertrouwd om er al mensen te kennen.
Door Lydia Notz
Omdat Julia ook een zeer creatieve geest is, vond zij naast haar studie een bijbaan als grafisch ontwerper. Met geen enkele ervaring in deze richting maar wel een aangeboren talent, leerde zij hier in de praktijk de knepen van het vak en kon zij tegelijkertijd haar theoretische kennis toepassen. Voor haar studie slaagde zij met vlag en wimpel. Na haar universitaire tijd zag Julia zichzelf echter niet meer alleen als programmeur werken en zij wilde graag haar creativiteit combineren met haar IT-professie. Julia hoorde dat de technische universiteit van Eindhoven (als enige plek in de wereld) een tweejarig post-master programma (‘user system interaction’) aanbiedt dat informatietechnologie en ontwerp combineert.
De grote wijde wereld in
Hier werd zij aangenomen en Julia trok de grote wijde wereld in voor de verwezenlijking van haar droom. In 2015 verhuisde ze naar Eindhoven en beleefde hier de tijd van haar leven. “Wij waren een internationale groep, voor de helft bestaand uit Nederlanders en voor de andere helft uit studenten uit de hele wereld. De diversiteit van denkrichtingen en culturen maakte de samenwerking ontzettend interessant en leuk.” Met haar post-master diploma op zak zocht zij een hele poos naar een baan om een visum voor één jaar als kennismigrant te bemachtigen. De hierbij behorende strenge voorwaarden voor een werkgever (een vereiste voor de verblijfsduur) vielen in de praktijk tegen. Bedrijven vonden haar veelal ‘te goed opgeleid’ of voldeden zelf niet aan de gestelde normen voor de aanname van een kennismigrant.
Met wilskracht lukt alles
Uiteindelijk vond Julia een baan in Hilversum, met veel reisuren per dag maar wel de kans om haar werkzame bestaan in Nederland op te bouwen. Toen haar tijdelijke contract vanwege financiële redenen van het bedrijf niet verlengd werd, liep het verblijf in ons land opnieuw gevaar op. Zij besloot om zelf een onderneming op te richten en schreef zich bij de Kamer van Koophandel in. Maar zonder visum (met een inmiddels bijna vervallen datum) bestond het risico om terug te moeten naar het oorsprongsland. Gelukkig vond Julia tegelijkertijd een baan bij een grote uitgever/internationaal IT-bedrijf in Nederland, waar zij sinds begin 2019 gebruiksvriendelijke bedieningsschermen voor digitale producten voor advocatenkantoren ontwerpt.
Julia is tevens met haar eigen bedrijf actief als illustrator. Via haar webwinkel (en soms op markten in Eindhoven) verkoopt zij zelfontworpen kaarten en stikkers. Op dit moment werkt zij ook aan een eigen kinderboek.
’De sfeer in Best is zo leuk’
Wat Julia uit haar thuisland mist, zijn familie en vrienden. “Maar gelukkig heb ik nog veel contact en wij videobellen vaak met elkaar, bijvoorbeeld tijdens online ontbijtsessies.”
Met haar Amerikaanse vriend die ook een expat is, is zij sinds 2020 woonachtig in Best. Julia wil niet meer weg uit Nederland. “Ik vind het echt fijn om hier te kunnen zijn, aan de rand van een kleine stad en vlakbij de natuur. Best heeft alle voorzieningen die je nodig hebt en daar geniet ik elke dag van.”