De eerste vraag brandt op mijn lippen: “Hoe is het gegaan, zouden jullie nog een keer terug willen?” Het viertal bedenkt zich geen moment en reageert met: “We hebben er geen seconde spijt van. Wat we hebben meegemaakt, maakte het avontuur extra onvergetelijk.”

Door Theo Louwers

De media berichtten uitvoerig over de laatste World Scout Jamboree in Zuid-Korea. Hoge temperaturen, droogte, een tyfoon op komst, een evacuatie over grote afstand. De 50.000 scouts, die deelnamen aan de jamboree maakten wat mee. Een groep uit Best, jeugdige deelnemers, staf en vrijwilligers, namen deel aan de jamboree. Ze hadden hun eigen herinneringen en ervaringen aan het megaevenement.

Deelnemer Pleun van Haaren (16): “Wij hebben als jeugddeelnemer weinig meegekregen over wat er allemaal speelde.”

Ook staflid Ben Renders zegt dat de commotie wel meeviel. “Ik heb een berichtje naar de ouders van de deelnemers gestuurd en uitleg gegeven wat er aan de hand was. Daarna kregen we weinig vragen en opmerkingen.”

Evacuaties

Van 1 tot 12 augustus was de jamboree zelf. Sommige groepen vertrokken al op 26 juli en maakten een voorreis, andere groepen maakten die ‘vakantiereis’ na de jamboree. In totaal namen 35 groepen uit Nederland deel.

Op reizen vooraf of achteraf werden de hopspots en musea in Seoul bezocht. “In Seoul was het sightseeing, we hebben toen de toerist uitgehangen”, zegt Ben Renders.

Naast het deelnemen aan het evenement met 50.000 scouts maakte de verplaatsing van de jamboree veel indruk. Evi van de Louw, vrijwilliger uit het mediateam: “In twee dagen werden alle scouts verplaatst in verband met de naderende tyfoon. De Nederlandse groepen werden verdeeld over vier plekken. De tyfoon zou veel regen en wind brengen. Wij werden 300 kilometer verder ondergebracht en hebben niet veel last gehad van het natuurgeweld.”

“De situatie veranderde per minuut”, vult Mirte Moelans (17) aan. “Wij hoorden pas een dag van tevoren wat er stond te gebeuren. Alles was goed geregeld, dus hebben we het losgelaten. We verbleven op de kamers van een universiteit op een goede locatie. We kregen wel talloze alerts op onze mobiele telefoon. Het betrof vaak een overstroming, dat het te warm was en dat we niet moesten vergeten om te drinken.”

Contact

De vier scouts vonden het leggen van contacten met scouts uit andere landen het leukst aan de jamboree. Pleun: “We hebben onder andere contact gemaakt met scouts uit Mexico en Zweden. Die contacten onderhouden we nog steeds.”

“Eten met groepen uit andere landen was ook bijzonder”, vult Mirte aan. “Je moest zelf koken, de ingrediënten en een kookboek werden aangereikt. Je moest daarbij rekeninghouden met scouts die allergieën hadden of zich aan een dieet moesten houden. Je kon bij die bijenkomsten over van alles praten. Dat was geweldig. Ook het bezoek aan de grens van Zuid- en Noord-Korea maakte veel indruk. ”

Evi en Ben ontmoetten oud-voorzitter van de VN, Ban Ki moon en minister-president Han Duck-soo. “Ban Ki moon nam de tijd om met jeugdige scouts in gesprek te gaan. Hij vroeg onder andere hoe het ging.”

Alle scouts hebben zes dagen op de jamboree meegedraaid. Pleun: “We hebben veel activiteiten gedaan. Vanwege het warme weer werden ’s middags activiteiten afgelast. De waterspellen gingen wel door en de paviljoenen, diverse foodhouses en inloopactiviteiten waren ook geopend.”

Ben geeft aan dat het openbaar vervoer goed was geregeld. “Ik heb ook deelgenomen aan de jamboree in Japan. Daar moesten we afstanden lopend afleggen.”

Vredeswereld

Het enthousiasme van de scouts kent geen grenzen. Over vier jaar willen ze weer deelnemen aan de jamboree die in Polen wordt gehouden. Maar dan als vrijwilliger of staflid. “Het mooie is dat je veel internationale ervaring opdoet. Deelnemen aan een jamboree is verslavend. Een evenement om nooit meer te vergeten.”

De scouts vinden het mooie aan de jamboree dat alle conflicten in de wereld dan niet te tellen. “Het is een vredeswereld. Iedereen zegt hoi en iedereen is welkom. Of je 14 of 90 bent, het maakt niet uit.”