We konden er op wachten. En het is inmiddels gebeurd. Er is een wolf doodgeschoten in het Drentse plaatsje Wapse. Het eerste wat ik dacht was: Eindelijk eens een schietincident buiten Rotterdam. Wapse, ik zal niet de eerste zijn die Google Maps erbij heeft gepakt om te kijken waar het ligt. Wapse ligt overigens opvallend dicht bij Wolvega. Je zou kunnen denken dat de wolf op weg was naar die plaats.

De wolf – laat ik hem voor het gemak even John noemen – is neergelegd door een dappere veldwachter – laat ik die voor het gemak Bromsnor noemen – in opdracht van de burgemeester. John was in het nauw gedreven, zag geen uitweg meer en beet een man in zijn arm. Deze aangevallen man bleek een hobbyboer te zijn, dus laat ik die even Malle Pietje noemen. Je vraagt je bijna af wanneer Swiebertje in het tafereel op gaat duiken. Het liep dus dramatisch af voor John. Slechts een schaap heeft het drama overleefd. Die had zich waarschijnlijk in de klok verstopt. Roodkapje is inmiddels op de hoogte gesteld.

De benaming hobbyboer laat me niet los. Wat is precies een hobbyboer? Is dat een boer met een klein weilandje. Eentje die geen zin heeft om te maaien en er dus maar wat schapen op zet? Is dat een boer die tussen 9 en 5 werkt. En alleen op zaterdag als het niet regent? Maar goed, Malle Pietje is duidelijk een hobbyboer. Een professionele boer was dit natuurlijk niet overkomen.

De wolf in Nederland. Het is het peperdure speeltje van een kliekje wereldvreemde ecologen met oogkleppen. Die zijn nu waarschijnlijk ook druk bezig met het bedenken hoe de bruine beer hier weer zijn welverdiende plekje in de natuurlijk terug kan krijgen. En de plannen om nijlpaarden uit te zetten in De Biesbosch. En Malle Pietje hoort bij het clubje domme mensen dat gelooft dat wolven geen mensen aanvallen.

Hij had een wolf-werend hek geplaatst, waardoor John niet meer wist weg te komen. Je vraagt je af hoe John er dan in is gekomen. Verkleed als schaap of zo? Het wolf-werende hekwerk bleek dus niet zo heel goed te zijn in het weren van wolven. Wèl in het binnenhouden ervan. Het lijkt wel een Nederlandse grens.

Er zijn inmiddels al heel veel conclusies getrokken zonder een grondige analyse, dat zie ik graag. De wolf had een psychose, die miste ik nog. Mijn oordeel heb ik echter nog niet voorbij zien komen. Bij deze dan. Nederland is gewoon ontzettend dichtbevolkt en er blijft steeds minder plaats over voor wilde dieren, zelfs in Drente. Ooit liep de wolf hier onbekommerd rond. Ooit was de helft van Nederland zee. We hebben gewoon mensen te veel, geen wolven of andere dieren of natuur.

Er is in Nederland nog één piepklein stukje natuurgebied over, waar honderden edelherten en konikpaarden teveel rondlopen, omdat het zo klein is. Over-bedierd gebied. Misschien is het een goed idee om de hele roedel wolven naar de Oostvaardersplassen te verplaatsen. Sla je twee vliegen in een klap.

Andy Marcelissen (Raamsdonkveer, 23 maart 1967) is tonprater, dichter en theatermaker en natuurlijk: Brabander. Hij geeft in deze column wekelijks zijn kijk op de actualiteiten, maar wel altijd: MET EEN VETTE KNIPOOG.