Het was even slikken voor Ans Hellings. Na 65 jaar komt er een einde aan haar bedrijf dat 65 jaar geleden werd opgezet door haar vader Jos en moeder Annie. Ze wil meer tijd vrijmaken voor haar hobby’s keramiek en zilversmeden en oppassen op de pasgeboren kleinkinderen van dochter en zoon. Ze zijn een paar weken na elkaar geboren. “65 jaar is een mooie periode om die nu af te sluiten”, vindt Ans Hellings.

Door Theo Louwers

Even zag het ernaar uit dat het bedrijf helemaal zou stoppen. Ans: “De beslissing is al enige tijd geleden genomen, maar in de laatste week moesten de plannen toch worden aangepast. Ik ga stoppen met het bedrijf, maar Henk de Bresser van Groencentrum De Mortelen aan de Aarleseweg hoorde van mijn plannen. Hij nam contact op en stelde voor mijn bedrijf over te nemen. In een week waren we eruit.”

Vanaf begin juli kunnen de klanten die normaal hun diervoeders, kunstmest en andere artikelen aan de St. Oedenrodeseweg ophaalden, terecht bij Groencentrum De Mortelen. Het bedrijf met de voorraad wordt één op één overgezet. “Het mooi is dat het ene familiebedrijf wordt overgenomen door het andere familiebedrijf, zodat het voor Best behouden blijft”, vult Henk de Bresser aan. “Er waren meer kandidaten om het over te nemen, maar Ans wilde graag dat het mengvoederbedrijf in Bestse handen zou komen.”

Ans Hellings heeft met de nieuwe eigenaar Henk de Bresser afgesproken dat ze op vrijdag- en zaterdagmorgen op Groencentrum De Mortelen meehelpt. Haar klanten blijven dan voorlopig het vertrouwde gezicht zien. “En ik kan de overdracht in goede banen leiden”, geeft Ans aan.

Geschiedenis

65 jaar geleden startte vader Jos met zijn echtgenote Annie het bedrijf. “In 1957 werden zij eigenaar van de stompe molen in Gemonde”, vertelt Ans. “Enkele weken later ruilden zij deze stompe molen tegen het bedrijf van ‘mulder’ Fick. Toen ging Mengvoeders en Kunstmesthandel Helling van start.”

In de loop van de jaren is er veel veranderd. In de begintijd van Jos Hellings kostte het malen van een zak graan 60 cent. Een liter diesel voor het laten draaien van de maal- en mengmachine kostte zes cent. Een gewone werkman had aan het eind van de week 46 gulden in het loonzakje.

“Het was hard werken”, weet Ans van haar vader. “Met eenvoudige middelen moesten ze de spullen aan de man brengen. In het begin moesten ze zakken wegbrengen. Later kwam er een klein vrachtwagentje.”

Boeren

Lang leverde het bedrijf voornamelijk aan boeren. Ans: “Onze grootste afzet is aan paardenbezitters. Van heinde en verre kwamen ze hier het voer voor hun paarden halen. We hebben het in allerlei soorten. Nu leveren we naast de paarden ook aan houders van schapen, geiten, kippen, konijnen, honden en katten. Het zijn vooral liefhebbers van dieren. Ook kunstmest en graszaad werd door ons verkocht. Nu neemt Henk de Bresser dit over. De verkoop van gas gaat naar Tiny van Kollenburg op de Klaverhoekseweg.”

Gezellig

Bij Ans Hellings heerste gezelligheid. “We hadden aandacht en tijd voor onze klanten”, blikt ze terug. “We maakten tijd voor een praatje. In de laatste week, we zijn dan open van dinsdag tot en met zaterdag, schenken we voor het laatste een bakje koffie. We willen de afnemers vooral bedanken dat ze altijd trouw naar ons zijn gekomen. Het was hier ouderwets zaken doen, advies geven en als mensen niet genoeg geld bij zich hadden schreef ik het op in een boekje. Ik ben nu aan de laatste bladzijde bezig, dus dat komt goed uit. Ik ben een tevreden mens al kost het me de nodige emoties om afscheid te nemen.”