Pokhara in Nepal was op 6 mei de startlocatie voor de hoogste en één van de meest extreme triatlons ter wereld: de ’Himalayan Xtri’. De eerste Nederlandse deelnemer in de geschiedenis van deze wedstrijd is Bart van Linder uit Best.

Om 04.00 uur klinkt op die zesde mei het startschot voor het eerste onderdeel; 3,8 kilometer zwemmen in het donker. De atleten krijgen een zwemboei met verlichting. Bart gaat voortvarend van start en komt na 55 minuten als vierde uit het water. Na een snelle wissel van outfit spring hij op de fiets en is vertrokken voor het tweede onderdeel van deze wedstrijd; 175 kilometer fietsen door het Himalayagebergte. In opstart gaat het goed en blijft Bart op de vijfde plaats fietsen. Het parcours kent verschillende soorten ondergronden. Geïmproviseerde wegen, gravel en losse stenen horen erbij.

Barts vrouw Judith voorziet Bart tijdens de wedstrijd van eten, drinken en heeft, voor als het nodig is, reservebanden en een reparatiekit bij zich.

Onweer en regen

Als de zon opkomt, is de temperatuur snel extreem hoog. In de middag meer dan 35 graden. De laatste berg, met stukken van twintig procent stijging, geeft uitdaging. Bart last een noodzakelijk pauze in om in de schaduw bij te komen. Daarna hervat hij zijn tocht. Ook de laatste berg weet hij te bedwingen. Na een outfitwissel begint hij aan het laatste, meest uitdagende, onderdeel van deze wedstrijd. Het trailparcours van 43 kilometer loopt dwars door dezelfde bergen. De route loopt vanaf de start recht omhoog richting het op 4.000 meter hoogte gelegen View point. Daarna is het afdalen naar de finish in het berg dorpje Lwang. De omstandigheden in de bergen worden aan het begin van de avond uitdagend. Onweer en regen zorgen in het dorpje voor een complete stroomuitval. Boven in de bergen, waar de wedstrijd plaatvindt, sneeuwt het. De omstandigheden zijn zeer extreem. Na anderhalf uur storm beslist de wedstrijdleiding dat het te gevaarlijk is en dat de deelnemers naar beneden moeten komen.

Slijtageslag

De meeste lopers hebben gekozen om het laatste stuk met een lokale gids te lopen. Het laatste deel van de wedstrijd is vaak een slijtageslag. Daarbij kan je in het donker makkelijk verdwalen. Bart van Linder (oud-marinier en Mountain-leader) is een van de drie deelnemers die heeft besloten alleen te lopen. Door het uitvallen van de GPS van Bart raakt hij zoek. Het laatste signaal is opgepakt bij Low camp. De organisatie stuurt mensen de bergen in om de deelnemers naar beneden te halen. Kort daarna krijgt Judith via de walkie talkie het bericht dat Bart is aangekomen bij het High camp. Het duurt nog even maar na 24 uur en 28 minuten komt Bart als eerste Nederlander (16de overall) over de finish.

Moe en voldaan slaapt het stel die avond in een huisje bij de lokale bevolking. Bart en Judith blikken terug: ”Slapen is een groot woord, want na drie uur moesten we alweer op voor de huldiging van de finishers. Een gedenkwaardige happening geheel in traditionele Nepalese stijl. De wedstrijd en het land hebben een onuitwisbare indruk achtergelaten.”