Lies Klein (83) is één van de oprichters van de Zonnebloem Best. Veertig jaar geleden richtte ze mede de vereniging op. In zalencentrum Prinsenhof werd het jubileum onlangs gevierd. “Het doel van de Zonnebloem is mensen die eenzaam zijn of een handicap hebben in de thuissituatie opzoeken”, legt Lies Klein uit. “Het merendeel van onze ‘leden’ komt door mond-tot-mondreclame bij ons.”

Door Theo Louwers

Op de dag van de viering van het 40-jarig bestaan werden vrijwilligers en gasten onthaald in zalencentrum Prinsenhof. Vijf jubilarissen werden in het zonnetje gezet: Wilma Paans, Corrie de Rooij, Lies Klein, Tonnie Aarts en Joop van Leeuwen.

Voorzitter Jan van Loon schetste aan de hand van beeldmateriaal de geschiedenis van Zonnebloem Best. “Ook hebben we het Zonnebloemlied gezongen”, vertelt de voorzitter. “En we hebben aan linedansen gedaan, met en zonder rolstoel. Een loterij met veel cadeaus, geschonken door de lokale middenstand, was een succes. Koningin Maxima stuurde een brief om de Zonnebloem te feliciteren. Dat vonden veel leden toch bijzonder.”

Weerstand

Lies Klein was lang bestuurslid van de Zonnebloem Best. Nu is ze nog vrijwilliger. “Je merkt dat mensen de stap naar de Zonnebloem niet zo gemakkelijk zetten. In eerste instantie bemerk je weerstand. Als het eerste praatje echter gemaakt is, is er meestal een click en zeggen mensen de Zonnebloem niet meer af.”

Voorzitter Jan van Loon beaamt de woorden van Lies. Hij is naast zijn bestuursfunctie ook vrijwilliger. “Mijn moeder was bij de Zonnebloem. Toen ik op 58-jarige leeftijd stopte met werken, wilde ik iets zinnigs doen. Zo kwam de Zonnebloem in beeld. Mijn rol is nu een team laten samenwerken. Ik merk dat iedereen zorgt voor elkaar en zijn eigen rol pakt. We willen mensen bereiken die het moeilijk hebben en we streven naar voldoende vrijwilligers om de zaak draaiende te houden.”

Een op een

Bij de Zonnebloem hebben duo’s een 1 op 1-relatie. Jan van Loon: “In mijn geval praat ik met een vrouw die de hele dag in een rolstoel zit. De eerste keer dat ik haar ontmoette, kende ik haar niet. Nu vertellen we elkaar alles: het gaat over de kinderen, haar overleden echtgenoot en heel veel andere zaken. Als haar relatie met de Zonnebloem weg zou vallen, blijf ik haar toch bezoeken. We zijn maatjes van elkaar geworden. Uitgangspunt is dat het leuk moet zijn voor vrijwilliger en gast. Vrijwilligers bezoeken hun gast eenmaal per twee weken. Het kan ook elke week of eenmaal per maand.”

Activiteiten

Bij Zonnebloem Best staan de relaties die mensen hebben met elkaar centraal. “Als iemand interesse heeft, dan houden we eerste een intakegesprek”, legt Lies Klein uit. “Aanvankelijk was de basis christelijk, nu zijn we actief voor iedereen. Na de intake zoeken we iemand uit ons netwerk die bij een persoon past. Ook houden we door het jaar heen elke maand een activiteit. Zo hebben we bijvoorbeeld een samenwerking met Avondje uit. De activiteiten zorgen voor binding tussen gasten en vrijwilligers. Over het algemeen willen de gasten het liefst activiteiten die rustig en kalm verlopen.”

Ouder worden

De gesprekonderwerpen zijn zeer divers. Jan van Loon: “Het gaat bijvoorbeeld over ouder worden. Of hoe ga je met een goede mindset door het leven. Ik vind dat je zelf heel veel hebt aan die gesprekken. De meeste vrijwilligers blijven contact houden met hun gast tot het einde.”

Zonnebloem Best telt 70 gasten, met een verloop van 20 per jaar. In de afgelopen 40 jaar heeft de vereniging zo’n duizend gasten bediend. Een relatie duurt gemiddeld 5 jaar. De gemiddelde leeftijd van de gasten is 83 jaar, de jongste is 56 en de oudste 100.