Op 4 mei worden de tijdens de Nationale Herdenking de doden herdacht, burgers en militairen, die in het Koninkrijk der Nederlanden of waar ook ter wereld zijn omgekomen of vermoord; zowel tijdens de Tweede Wereldoorlog en de koloniale oorlog in Indonesië, als in oorlogssituaties en bij vredesoperaties daarna. In het kruispark vond afgelopen donderdag een druk bezochte Bestse herdenking plaats. Opvallend was dat Bestenaren van alle leeftijden naar het Kruispark waren gekomen. Een teken dat de herdenking leeft bij velen.

Door Theo Louwers

De oorlog in Oekraïne zal ongetwijfeld bij veel bezoekers van de herdenking in het achterhoofd hebben meegespeeld. Ruim een jaar geleden viel het Russische leger Oekraïne binnen en sindsdien zijn vooral veel vrouwen en kinderen op de vlucht geslagen. Ook in Best zijn op verschillende plekken Oekraïners ondergebracht.

Burgemeester Hans Ubachs deed in zijn toespraak een oproep om meer oprecht naar elkaar te luisteren. “Op donderdag 20 februari 2022 rolden de eerste Russische tanks over de grens tussen Rusland en Oekraïne, op weg naar de hoofdstad van Oekraïne, Kiev, en andere belangrijke steden. Helikopters schonden het Oekraïense luchtruim, op weg naar vliegveld Hostomel, nabij Kiev. Even doorpakken en Oekraïne is op de knieën gebracht, zo meenden de Russische krijgsheren. Dat liep even anders. Inmiddels leven de Oekraïners al meer dan een jaar met oorlog. De oorlog is het nieuwe normaal geworden. Het nieuws over de Oekraïneoorlog haalt nog maar sporadisch het Achtuurjournaal of de voorpagina van de krant. Zijn wij dan inmiddels zo afgestompt, zijn we ze al weer vergeten?” vroeg de burgemeester zich af. “Nee, dat zijn ze niet, gelukkig niet. De gebeurtenissen in Oekraïne roepen de vraag op waarom we zo weinig hebben geleerd van eerdere oorlogen. We zijn tegenwoordig zo ongelooflijk slim. Neem de wereldwijde, spectaculaire afname van de kindersterfte, de razendsnelle ontwikkeling van coronamedicijnen, auto’s die zonder chauffeur veilig hun weg vinden. Als we zo slim zijn, kunnen we niet bedenken dat ons voor toekomstige oorlogen behoedt. Moeten we beslissingen overlaten aan machines om te voorkomen dat we belanden in gewapende conflicten?”

Nooit meer oorlog

“Voor mensen die de Tweede Wereldoorlog nog hebben meegemaakt, moeten de ontwikkelingen in Oekraïne een rare gewaarwording zijn”, ging de burgemeester verder. “Na de Tweede Wereldoorlog was de stemming onder de Nederlandse bevolking unaniem; nooit meer oorlog. Door het gedeelde leed was er na de oorlog sprake van een enorme onderlinge saamhorigheid. Iedereen was blij dat de oorlog ten einde was en iedereen zette zijn schouders onder de wederopbouw van ons land. Dat was eigenlijk best merkwaardig, want ons land was destijds verdeeld in zogenaamde zuilen. De katholieken, protestanten, socialisten en liberalen: ze hadden hun eigen instituties, eigen omroepen, eigen kranten. Er zaten schotten tussen de diverse bevolkingsgroepen. En toch voelden we ons één. En er was een grote mate van dankbaarheid en tevredenheid. Vergelijk dat eens met de huidige situatie. De schotten zijn nagenoeg verdwenen en de verzuiling behoort tot het verleden, maar de saamhorigheid is een stuk minder dan net na de oorlog. We zijn steeds meer tegenover elkaar komen te staan. We zijn heel bedreven in het praten, twitteren en soms zelfs het bedreigen, maar luisteren lijken we te zijn verleerd. We staan vaak tegenover elkaar, terwijl juist nu eendracht zo wenselijk is. Laten we meer luisteren naar elkaar. Niet aanhoren, maar oprecht luisteren. En laten we de rijen sluiten. Laten we onze grondrechten koesteren: het recht op gelijke behandeling, de vrijheid van godsdienst en levensovertuiging en de vrijheid van vereniging. Zet de situatie hier eens af tegen die in Rusland, waar de vader van dochter van 12, die met een tekening opriep om de oorlog te stoppen, is veroordeeld tot twee jaar strafkamp.”

Twee minuten stilte

Harmonie St. Caecilia speelde vooraf muziek. Om 20.00 uur werd er 2 minuten stilte gehouden. Het verkeer op de Oirschotseweg werd tien minuten stilgelegd om de plechtigheid niet te verstoren. Het college en vertegenwoordigers van de gemeenteraad legden hierna een krans bij het monument. Daarna volgden leden van de Jeugdraad, een afvaardiging van de Veteranen Best, Atletiekvereniging Generaal Michaëlis en de Scoutinggroep ‘Oud Best’ met hun bloemen. Tot slot kregen andere groepen en inwoners de mogelijkheid om bloemen neer te leggen. Na deze blijk van eerbied aan de slachtoffers, bracht het Sint Odulphusgilde een vaandelgroet.

Aansluitend las burgemeester Hans Ubachs de namen voor van de 46 Bestenaren, die door oorlogsgeweld zijn omgekomen. The Last Post werd gespeeld door Adriaan van de Ven en Ingrid Wouters. De plechtigheid werd afgesloten met het zingen van het Wilhelmus.

Foto’s: Marijke Vermeulen.